مدیریت بحران زمین لرزه؛ قسمت دوازدهم؛ لرزه خیزی گستره

 

آگاهی از لرزه خیزی منطقه نقش بسزائی در برآورد و جانمائی و مشخص کردن بخش های فعال گسله های بزرگ آن منطقه دارد. این آگاهی آمادگی مناسب پیشاپیشی به مدیریت بحران ارائه می دهد که بداند کدامین مناطق در معرض تهدید های احتمالی است. همچنین پس از رخداد زلزله گمان اولیه مبنی بر فعال شدن بخش خاصی از یک گسله دارای یک منطق اطلاعاتی خواهد بود. برای ارزیابی لرزه خیزی منطقه داشتن کاتالوگ زمین لرزها بسیار ضروری می باشد و همچنین جانمائی خرد لرزه ها نیز اهمیت بسزائی خواهد داشد. از روی جانمائی خرد لرزه ها بخش های خاصی از گسل را می توان تفکیک و علامت گذاری نموذ که از خود فعالیت لرزه ای بالائی را نشان می دهد و دانسیته رخداد در آن بخش بیشتر است . این علائم می تواند بمنزله هشدار باشد هر چند که در بعضی از موارد رخداد مهیبی نیز روی نمی دهد ولی مدیریت پیشرفته بحران بایستی به تمامی علائم حساس باشد و در نشان دادن عکس العمل منطقی به پدیده های روی داده کوچکترین تعللی نشان ندهد. همانطور که گفته ایم در مدیریت پیشرفته بحران زمان نقش کلیدی را داراست و ساعات اولیه رخداد ساعاتی بس حیاتی و گرانبها هستند و اگر مدیریت بحران در ساعات اولیه آن آمادگی و چابکی و زمینه اطلاعاتی را برای نشان دادن واکنش سریع نداشته باشد قطعا مدیریتی بدرد نخور تلقی می گردد. من در پائین نقشه جانمائی زمین لرزه های شبک لرزه نگاری استان تهران آورده ام که تعداد رخداد های لرزه ای در آن می تواند جالب توجه باشد؛