در زمانی که اینجانب مشغول تحصیل در دوره فوق لیسانس ژئوفیزیک دانشگاه تهران بودم و همزمان با امتحانات آخر ترم و نیز همزمان با برگزاری مسابقات جام جهانی فوتبال که در سالن تلویزیون کوی امیرآباد دانشگاه تهران مشغول تماشای فوتبال بودیم و درست راس ساعت ۳۰ دقیقه بامداد روز پنجشنبه 31 خرداد 1369 ( ساعت 21 روز چهارشنبه بیستم ژوئن 1990 ) زمین لرزة مهیبی با بزرگی تقریبی3/7= Mb و7/7 = Ms در استانهای گیلان و زنجان روی داد که سبب ویرانی عمده در شهرهای منجیل ، رودبار، لوشان و مناطق طارم در استان زنجان گردید. حداکثر شدت این زمین لرزه در ناحیه منجیل حدود X ( مقیاس MSK) برآورد گردید. گسلش زمینلرزه ای در سه تکه ی گسسته و با درازای 80 کیلومتر گستره موثر برآورد و با سازو کار راستالغز چپگرد نزدیک 60 سانتی متر برآورد گردید.
بیشترین شتاب افقی و قائم که از زلزله رودبار ثبت شد در دستگاه شتابنگار آب بر بود که در فاصله حدود 10 کیلومتری گسل زمینلرزه قرار گرفته بود. حداکثر شتاب افقی شتابنگاشت به دست آمده از این شتابنگار حدود( 0.65 g )و حداکثر شتاب قائم حدود( 0.52 g ) بود. این زلزله در منطقه ای روی داد که دارای انواع ساختمانهای مختلف و همچنین سازه های مهمی نظیر سد ، سیلو، نیروگاه و برجهای آب بود. در منطقه گیلان و زنجان خصوصاً در بخش زنجان و همچنین در ناحیه شرق منطقه زلزله زده نظیر کلیشم، ساختمانهای خشت و گلی یا سنگی متداول در سایر روستاهای ایران با سقف های سنگین فراوان است. این قبیل ساختمانها عموماً در اثر زمینلرزه خسارات شدید دیده و ویران شده بودند.
ساختمانهای با مصالح بنایی مرکب از دیوارهای آجری و سقف های ساخته شده از تیر آهن و طاق ضربی بیشتر در داخل شهرهای زلزله زده موجود بوده است و این نوع ساختمانها بر حسب نوع ملات و نحوه اجرای کار و کاربرد کلاف بتن آرمه و یا عدم اجرای کلاف واکنشهای متفاوتی از خود نشان داده بودند. تلفات جانی این زمینلرزه چهل هزار کشته و 60000 مجروح برآورد گردیده است.
روح تمامی شان شاد.
زمی لرزه رودبار بی تردید تاثیر گذار ترین زلزله در زمینه ساخت و ساز اصولی و مقاوم در برابر زلزله بود. این زلزله دستاوردهای مهمی برای جامعه علمی وفنی کشور داشت که می توان تشکیل مراکز پژوهشی مرتبط با زلزله، تدوین آئین نامه ها و استانداردهای مختلف،اعزام دانشجو بخارج بمنظور تحصیل در رشته های مربوطه و ... را از جمله آنها نام برد.
شاید یاد آوری این رویداد از طرف رسانه ها و وسایل ارتباطی و به یاد آوردن رنج و محنت بازماندگان این رخداد و چهره های شکسته و غمگینی که در اثر رعایت نکردن اصول بسیار ابتدائی ساخت و ساز عمری را در غم از دست دادن عزیزانشان سپری کرده اند ما را در انجام رسالت خود در جدی گرفتن زلزله و آثار آن و رعایت استانداردها و آئین نامه ها جدی تر کند.